Οι προετοιμασίες ξεκινούν από την Παρασκευή, πριν το Σάββατο του Λαζάρου, σε πολλά χωριά της Σαντορίνης κατασκευάζουν ένα μεγάλο, συνήθως ξύλινο σταυρό – τον Λάζαρο – στολισμένο με δενδρολίβανο – αλισμαρί όπως το λένε – και λουλούδια που έχουν μαζέψει τα παιδιά κάθε ενορίας – τον στήνουν στις πλατείες του νησιού για να δείξουν την ανάσταση του Λαζάρου, όπου μένει εκεί μέχρι το Μεγάλο Σάββατο που τον ξεστολίζουν. Τα παιδιά φτιάχνουν μικρότερους σταυρούς και πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα και τραγουδούν τα κάλαντα του Λαζάρου, ενώ ταυτόχρονα χτυπούν τις καμπάνες των εκκλησιών που θα βρεθούν στο δρόμο τους. Κατά την διάρκεια της μεγάλης εβδομάδας οι γυναίκες φτιάχνουν μελιτίνια, ένα παραδοσιακό γλυκό με μέλι, βανίλια, μαστίχα και μυζήθρα.
Την Μεγάλη Παρασκευή το μεσημέρι στο Εμπορειό, αναβιώνουν τα σήμαντρα. Οι άντρες του χωριού μαζεύονται και χτυπάνε, για να κάνουν θόρυβο, οτιδήποτε μεταλλικό περνώντας μέσα από τις εκκλησίες του χωριού όπου και προσκυνούν τις εικόνες τους ενώ στο δρόμο τους απ’ έξω οι γυναίκες τους κερνούν ρακί και καραμέλες, γιατί έτσι πιστεύουν ότι διώχνουν τα κακά πνεύματα προετοιμάζοντας την Ανάσταση. Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ στον Πύργο, στην Έξω Γωνιά, στο Ακρωτήρι, στον Καρτεράδο αλλά και σε άλλες ενορίες του νησιού, γεμίζουν τενεκεδάκια με στουπί και πετρέλαιο, τους βάζουν φωτιά όταν κάνουν περιφορά τον επιτάφιο καθώς ψάλουν τα εγκώμια. Την Κυριακή του Πάσχα αναβιώνει το κάψιμο του Ιούδα. Στην Περίσσα αλλά και σε άλλες περιοχές του νησιού φτιάχνουν ένα ομοίωμα του παρουσιάζει τον Ιούδα το γεμίζουν με εκρηκτικά και το κρεμούν από κάποιο ψηλό σημείο όπου και το πυροβολούν.