ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ
Το άγαλμα αυτό βρέθηκε στο βυθό της θάλασσας κοντά στο ακρωτήρι Αρτεμίσιο, στην Εύβοια. Ανασύρθηκε σε κομμάτια τα οποία συγκολλήθηκαν με προσοχή. Σε κάποια σημεία έγιναν συμπληρώσεις. Πρόκειται για ένα μπρούτζινο σύμπλεγμα ενός αλόγου και του αναβάτη του. Ο αναβάτης είναι ένα παιδί. Από τα χαρακτηριστικά του προσώπου του συμπεραίνουμε ότι είναι ένας μικρός νέγρος. Στο αριστερό του χέρι θα κρατούσε τα ηνία και στο δεξί το μαστίγιο. Στον αριστερό μηρό του αλόγου υπάρχει χαραγμένη μία Νίκη, η οποία σηκώνει ψηλά ένα στεφάνι. Πρόκειται για ένα σφράγισμα που υποδήλωνε κατά την αρχαιότητα ότι ένα άλογο είναι καθαρόαιμο. Το άγαλμα είναι κατά πάσα πιθανότητα ένα ανάθημα –αφιέρωμα σε κάποιο θεό- για τη νίκη σε αρματοδρομίες από τον ιδιοκτήτη του αλόγου. Το παιδί- αναβάτης πιστεύεται ότι είναι δούλος.
Ελληνιστική ονομάζεται η εποχή των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η ελληνιστική εποχή ξεκινά με το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 π.Χ. Μετά το θάνατό του οι δύο γυναίκες και οι δύο γιοί του- είχε αποκτήσει ένα γιο από κάθε γυναίκα του- δολοφονήθηκαν. Τελικά, η αυτοκρατορία διαμελίστηκε και διαμοιράστηκε μεταξύ των στρατηγών του. Έτσι, δημιουργήθηκαν τεράστια κράτη με ηγεμόνες τους στρατηγούς του Αλεξάνδρου, που μάχονταν μεταξύ τους: το κράτος που εκτεινόταν στην Αίγυπτο με πρωτεύουσα την Αλεξάνδρεια και ηγεμόνα τον Πτολεμαίο, το κράτος που εκτεινόταν στη Συρία, στη Μεσοποταμία και στην Παλαιστίνη με πρωτεύουσα την Αντιόχεια και ηγεμόνα το Σέλευκο, το κράτος που εκτεινόταν στη Μικρά Ασία με πρωτεύουσα την Πέργαμο και ηγεμόνα τον Άτταλο και το κράτος της Μακεδονίας με πρωτεύουσα την Πέλλα και ηγεμόνα τον Αντίπατρο.
Στα μεγάλα κέντρα της Ανατολής αναπτύσσεται ο ελληνικός πολιτισμός. Από εδώ έχουμε σημαντικά έργα γλυπτικής και αρχιτεκτονικής. Ακόμη, εδώ δημιουργούνται βιβλιοθήκες με τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων. Βασικό χαρακτηριστικό της ελληνιστικής εποχής είναι η αφομοίωση του ελληνικού πολιτισμού από τους εγχώριους πολιτισμούς της Ανατολής. Η επαφή με τους ανατολικούς λαούς υπήρξε γόνιμη και για τους Έλληνες. Κατά την ελληνιστική εποχή ανοίχθηκαν νέοι δρόμοι συγκοινωνίας. Άνθρωποι και προϊόντα μετακινούνταν απ’ άκρη σ’ άκρη του ελληνιστικού κόσμου. Οι ιδέες διαδίδονταν με απίστευτη ταχύτητα.
Ο Φίλιππος με τη μάχη της Χαιρωνείας το 338 π.Χ. ένωσε όλους τους Έλληνες κάτω από την κυριαρχία του και έδωσε οριστικό τέλος στο θεσμό της πόλης- κράτους. Ακόμη και η Σπάρτη είχε υποταχθεί στην κυριαρχία της Μακεδονίας από το βασιλιά Αντίπατρο ενόσω ακόμη ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν εν ζωή. Στον ελλαδικό χώρο δημιουργήθηκε ένα κράτος ανάλογο με τα άλλα ελληνιστικά βασίλεια. Η συμμετοχή των ανθρώπων στα κοινά περιορίστηκε. Παρά τη σημαντική αυτή αλλαγή και στον ελλαδικό χώρο διαπιστώνεται οικονομική και πολιτισμική ανάπτυξη.
Το τέλος για την ελληνιστική εποχή ήρθε με την κατάλυση των ελληνιστικών βασιλείων από τη Ρώμη. Το τέλος της ελληνιστικής εποχής στον ελλαδικό χώρο χρονολογείται στο 147 π.Χ. Τότε, η Ρώμη καταλύει την Κόρινθο και κάμπτεται οριστικά κάθε αντίσταση απέναντι στη Ρώμη.